Eigenlijk heb ik helemaal niets met popmuziek.
Ik verzamel graag muziek die je juist niet zoveel hoort. Pop klinkt toch vooral naar Top 40 en Arbeidsvitaminen of jongensbandjes. En ik houd van een wat steviger geluid dan het gemiddelde jaren 60 jongensbandje voortbracht.
Ik besloot dan ook te kiezen voor muziek van vrouwen. En dan voor die vrouwen die zelf hun teksten en of muziek schrijven, of die iets stevigs hebben. Niet de plastic poppetjes of de bij elkaar geraapte groepjes, geen brave meisjes met lieve mooie stemmetjes, want daar heb ik een hekel aan! Ik houd van vrouwen ‘met ballen’ !
Er bleek meer in de kast te staan dan ik dacht. De keus was moeilijk en het is dus een heel beperkte selectie geworden. Met hulp van mijn partner Gijs, koos ik uit elke periode vanaf de jaren 60 een bijzonder Pussy met Power..
Klik hier
Janis Joplin
Toen ze haar eerste hit had, begin 71, Me and Bobby McGee, was ze al dood. Overleden op 14 oktober 1970, een klein maandje na Jimi Hendrix -18 september-. De Lp Cheap Thrills is een collector item, vanwege de door Robert Crumb ontworpen hoes. (Crumb is vooral bekend van Fritz the Cat. Maar ik heb ook een cd waar hij meespeelt in een gipsy-swing bandje a la Django Reinhardt) Janis Joplin zorgde ervoor dat jongeren in die tijd naar de oorspronkelijke, zwarte blues gingen luisteren. Ze zong onder andere werk van Big Mama Thornton. Luister naar: Turtle Blues, uit 1968.
Nico maakte deel uit van de roemruchte Velvet Underground en hing rond in het clubje muzikanten/kunstenaars, bekend geworden via Andy Warhol. Hoewel oud VU leden nog lang doorgingen en ook solo bekendheid genoten, kreeg Nico mijns inziens te weinig credits. Van de Lp + the Faction uit 1985 hoor je nu: König.
Prachtig hoe deze tekst van Heine, bekend geworden als Schubert lied, hier wordt vertolkt! Ze bespeelt zelf het harmonium. Deze lp is een echt juweeltje en toont aan dat Nico veel meer was dan een fraaie vrouw die Warhol’s feestjes opluisterde!
Eind jaren 60 was er ook Jefferson Airplane, met de geweldige Grace Slick. Die draaien we niet, want dat kent iedereen wel.
Zeker net zo goed, maar minder populair was Julie Driscoll. Zij was de frontvrouw bij Brian Auger and the Trinity, We draaien niet Wheels on fire, maar een lekker obscuur nummer, met een fantastisch orgeltje. Uit 1967. Julie Driscoll, Season of the Witch.
Een zeer veelzijdige vrouw. Niet alleen bekend vanwege haar muziek, maar zeker ook als beeldend kunstenaar. Nog niet zo lang geleden had Museum Boymans een indrukkende tentoonstelling met haar werk. Zij tekent met teksten en verhalen.
Ook deze LP hoes is bijzonder; want van de hand van de beroemde fotograaf en vriend van Patti: Robert Mappelthorpe.
Van de lp Horses, uit 1975 draaien we een cover van een andere gigant Van Morrison, uit ’65. Patti Smith met Gloria.
CD uit 1991. de titelsong The Power of Pussy hoorde je aan het begin. Nu een stuk getiteld: Obscene and Pornographic Art. Met tekst en stem van Ann Magnuson. Een lekker en uitnodigend verhaal, waarin een vrouw vertelt hoe ze haar vrije middag welbesteed doorbracht in het Metropolitan Museum of Art.
In 1978 heel speciaal, en nog steeds een hoogst opmerkelijke prestatie: een perfomance van jewelste, teksten die echt ergens over gaan. Duits blijkt heel geschikt bij die muziek. En dan die STEM..... Nina Hagen. Deze tekst is nog steeds actueel. Het aantal tienermoeders neemt helaas weer toe. Meiden: luister naar Nina met het onovertroffen: Unbeschreiblich Weiblich....
Nog even iets Duits en dan van de jongere generatie: Atari Teenage Riot. Zij hebben als motto: Noise ist der schlussel das Leben ist voll von noise nur der Tod ist ruhig. In de categorie: het betere harde schreeuwen scoort Hanin Elias goed. Luister en huiver: van de CD The Future of War uit 1997 het stuk: Deutschland (has gotta die).
De jongste vrouw in dit lijstje is María Isabel. Deze 8 jarige Spaanse won vorig jaar het junior eurovisiesongfestival. En hoe! Een combinatie van gypsy rap en vrolijke dansmuziek. Een stem met een rauw randje; een belofte voor de toekomst. Luister naar het door Maria zelf geschreven: Antes muerta que sencilla.
Nederlandse vrouwen mogen uiteraard niet ontbreken.
Om te beginnen: Hanneke Kappen. Zij heeft lange tijd een eigen radio programma gehad, Stampij. Begin jaren 80 luisterden we altijd naar haar. Daar werd veel stevige muziek gedraaid. Het was jammer dat de VARA besloot ermee op te houden. Later kregen we Lotje Yzermans bij de VPRO. Hanneke Kappen maakte deel uit van White Honey. Van de LP Some kinda Woman uit 1979 draaien we: Car Crash Blues. Let op het prachtige scheurgeluid van de gitaar, in een korte solo.
De Nederlandse bluesband Barrelhouse draait al een eeuwigheid mee, sinds 74 of zo. Frontvrouw Tineke Schoemaker is een van mijn favoriete zangeressen. Van de LP Got to get together, uit 1981 komt: It’s only a fool, met een lekker scheurende Hans Dulfer op sax.
Wat houdt de kids van nu bezig? Daarover zingen Klaartje en Nicky. De Nederlandse meiden die meededen aan het junior eurovisiesongfestival. Ze schreven zelf het leuke liedje: Hij is een kei!
Ooit bekend geworden als frontvrouw van I’ve got the Bullits. Ze schreef vervolgens ook Nederlandstalige teksten. Vrij recent is een cd met duetten met andere Nederlandse rockers. Freek heeft lef en power. Zij weet van een tekst een hartverscheurend spectakel te maken. Luister maar. van de CD Beest, uit 2002. Grijze muis.
Tot slot. Vrouwen zingen over hun ellende, hun rechten en over wat hen bezighoudt. Kan je verder gaan dan Nina Hagen en Bongwater? Jawel. de Yeastie Girls doen dat. Een groep wilde hip-hop meiden. Zij doen het meestal zonder muziek. Maar Consolidated heeft hen op de CD Play More Music van wat basic geluid en ritme voorzien. Iedereen die niets met vrouwen heeft kan nu een biertje gaan drinken. Voor de anderen is de tekst You suck wellicht nog leerzaam. Deze meiden komen op voor wat ze willen en lekker vinden en verwachten van hun partner actieve support. Luister daarom goed naar de aanwijzingen van de Yeastie Girls. Veel plezier!