[Terug] | [Reageer] | [site map] | [Goed om te weten] | [Home] |
Ik had nog niet echt nagedacht over een duidelijk thema voor dit jaar. Weer iets met muziek van vrouwen, een vervolg op Power of Pussy van vorig jaar lag voor de hand. Dat kon best, maar dan wilde ik wel blues en jazz laten horen. En deze dag is niet voor niets aangekondigd als "Dag van de Popmuziek".
Daar kwam bij dat Gijs de voorkeur heeft om vinyl te draaien. En het leek ons wel aardig om daar dan weer een keuze te maken voor de singletjes. Bij het doorlopen van de bakken met singletjes bleken er veel 'obscure' dingen tussen te zitten. En toevallig waren de meeste ook nog van Nederlandse bandjes, op een paar uitzonderingen na. Het bleek een aardig overzichtje op te leveren van het begin van de Nederlandse Beatmuziek vanaf de jaren 50. Met een klein uitstapje naar Amerika. Het thema is dus uiteindelijk geworden: de Beatmuziek in Nederland in de jaren 60. We beginnen met voorbeelden van leuke "Hits" uit de jaren 50, om een beetje in de stemming te komen en een indruk te krijgen van wat populair was in die tijd, vlak voordat de grote verandering losbarste. | ||
|
Het is in die tijd heel gebruikelijk om populaire buitenlandse liedjes in het Nederlands te vertalen. Dit is daarvan een leuk voorbeeld. Het zijn de Young Sisters. Twee zusjes Willy en Nelly de Vries uit Breda. "Johnny, kom weer hier" is uit 1961. Het was dat jaar een grote hit omdat de Allisons er het songfestival mee wonnen. "Are you sure" is vast veel bekender dan deze versie.
| ||||||||
|
De Fouryo’s is een zanggroepje dat in 1957 is opgericht. Jetty, Joyce, Jan en Dick: "the Four Youngsters". Keurige en fris ogende tieners. Zij zongen vooral in het Nederlands vertaalde Amerikaanse hits. Surfliedjes ook, ("hij had een hele leuke auto, met een dashbord vol grappen.... Surf City here I come...."). Zij zijn vooral de geschiedenis in gegaan als het voorprogramma van het beruchte optreden van de Rolling Stones in 1964 in het Kuhrhaus.
"Spijkerbroek" is uit 1959. Beter bekend onder de titel: " You've got Personality", van Lloyd Price. | ||
|
Skiffle muziek was erg populair in die tijd.
John Lennon had voor de Beatles ook eerst een skiffle bandje. Je hoort invloeden van uit de Orleans Jazz en Dixielandmuziek terug. Enfin.... Zo gezellig klonk in die tijd dus de populaire muziek in Nederland. Beetje keurig en braafjes; maar echt uitleven konden tieners zich niet in de muziek in die tijd. Maar daar komt gelukkig al snel verandering in. Mede dankzij het feit dat Nederland er een aantal koloniën op nahield. | ||
|
Dit is wat je noemt een ‘evergreen’. Wordt nog steeds veel gespeeld vooral in het swingjazz-circuit.
De Blue Diamonds zijn de broers Ruud en Riem de Wolff. Zij zijn net aangekomen in Nederland en scoren meteen een wereldhit met "Ramona". Dat staat aan de andere kant van deze single. Ze haalden daarmee een notering in de Amerikaanse hitlijst. Dat is voor die tijd natuurlijk een ongekend succes. Daarmee horen ze tot een zeer select groepje Nederlandse muzikanten die internationaal doorbraken. De Blue Diamonds zijn tevens de voorbode van een heel nieuwe generatie muzikanten die de ingedutte boel eens even lekker gaan wakker schudden. | ||
|
Kijk, nu gaat het dus wel even los en worden ongekende ontwikkelingen ingezet.
In 1957 komt er nog een beroemde familie naar Nederland. De 4 zoons hebben dan al muzikale ervaring opgedaan als de Timor Rhythm Brothers. Hun namen: Reggy, Andy, Ponthon en Loulou. Beter bekend als de Tielman Brothers. In 1958 treden ze op in Brussel, tijdens de wereldtentoonstelling en vervolgens worden ze razend populair. Tijdens hun optredens spelen zich "wilde" taferelen af. Menig muzikant kan nu nog heel wat leren van de oude zwart wit beelden waar je de Tielman Brothers een fantastische super act ziet doen. Aan de Tielman Brothers is de introductie van de Rock and Roll in ons land te danken. Zij hadden de allereerste echte rock en roll single van Nederland: "Rock little baby of mine". Hier hebben we helaas geen single van. Daarom laten we iets horen van een op zich ook wel obscuur te noemen LP For Collectors Only. Deze LP is een uitgave van "het electrowarenhuis Modern" en buiten de Tielman Brothers staan hier bijvoorbeeld ook de Outsiders en Q65 op. Dit is trouwens een muziekje dat rustig begint en vervolgens steeds ruiger wordt, althans volgens de normen van die tijd. Hier is heel goed het prachtige gitaargeluid te horen dat heel kenmerkend is voor de Tielman Brothers in die tijd. Ik vermoed dat hier nog gespeeld wordt met zo’n dynacord-band-echo. Wij hebben dat effect ook staan en ik speel er wel eens mee. Het is echt een geweldig effect! Hier zijn de Tielman Brothers. Met "Black Eyes". | ||||
|
De "Indo Rock" zorgt er voor dat Nederland in de ban raakt van de rock en roll. Tientallen bandjes duiken op en er ontstaat een nieuwe jeugdcultuur. Sommige bands hebben geweldig spannende namen. Over deze periode is gelukkig veel bewaard gebleven. Er zijn documentaires gemaakt "Rocking Ramona" kan ik elke muziekliefhebber aanraden. Er zijn boeken verschenen en ook op internet is veel informatie te vinden over deze prachtige periode.
In 1962 komt een single uit met één van mijn meest favoriete liedjes: de "Guitar Boogie". Ik was toen net 10 jaar, zat op gitaar les en moest keurige klassieke stukken leren. Maar eigenlijk wilde ik spelen zoals de Shadows, de begeleidingsband van Cliff Richard. Dus oefende ik op "Apache" zoals iedereen deed in die tijd. En toen kwam opeens dit! De band is opgericht door Rene Nodelijk. Hij speelt eind jaren 50 al in bandjes, als hij bij een optreden van de Tielman Brothers terecht komt. Vervolgens besluit hij: dat wil ik ook. Na een onenigheid met medebandlid Rein de Vries (jawel: dezelfde als van de smartlap aller smartlappen "Patsy"!) begint hij in 1960 Rene and his Alligators. Hier hoor je hoe dat klonk. Rene and his Alligators met de Guitar Boogie. | ||
|
We krijgen nu een maf bandje met een gekke act. ZZ en de Maskers. Tegenwoordig -en zeker na bloederige acts als Alice Cooper- lach je daarom. In die tijd was dit in elk geval leuk. Het zijn goede muzikanten, die tot op de dag van vandaag actief zijn gebleven. Je hoort onder anderen Jan de Hont op gitaar en Pierre v.d.Linden op drums. Het eerste optreden vond plaats op 4 augustus 1963, als voorprogramma van Chubby Checker in het Kuhrhaus. In oktober volgt zelfs het concertgebouw als openingsact voor Triny Lopez ("If I had a Hammer...").
In '65 toeren ze nog enkele weken in Engeland, o.a. samen met de Spencer Davis Group. Jan de Hont vertelt ergens in een interview dat hij het nogal vervormde geluid van het orgel van de toen nog 16 jarige Stevie Winwood zo vreemd vond, dat hij bijna zijn eigen versterker aanbood omdat hij dacht dat die van hen kapot was. Met name vanwege allerlei perikelen met zanger Bob Bouber is de boel uit elkaar gegaan. We laten hier "Beat girl" horen; dat is de B kant van het beroemde lied "Dracula" dat later nog eens leuk gecoverd werd door Claw Boys Claw. | ||
|
Midden jaren 60 waren er in Eindhoven tientalle bandjes actief. Uit een krantenartikel van 1966 blijkt dat er sprake is van een heuse Eindhovense scene met een voor kenners herkenbaar eigen geluid. Helaas is er is daar dan weinig plek om te spelen.
The Phantoms was één van de bekendste bands; de andere was ene Peter met een stel Rockers. In 1965 -nog maar net begonnen- hadden de Phantoms een grote hit. Zij stonden maar liefst 12 weken in de top 40. Die top 40 is in 1965 als de Radio Veronica hitparade gestart. Optreden deed je in die tijd bij voorkeur in Friesland; want daar wilde men wel betalen voor een bandje. The Phantoms kregen meestal 1.000,-- voor een avond (dat waren nog harde guldens en was een behoorlijk bedrag)! Leuk voor een band die alleen voor de lol speelde en zeker niet beroeps wilde worden. De band is opgericht door student medicijnen Martin van Rooy. Hier zijn The Phantoms met: "I’ll go crazy". | ||||
|
Nu even een tussendoortje. Ik vind dit een erg leuke single, met name vanwege het orgeltje! We maken even een uitstapje naar Amerika. Hoewel, Amerikaans? Rudy Martinez is ? op zang, Eddie Serrato op drums, Frank Lugo speelt bas, Frank Rodriquez doet keybords (farfisa en Vox orgeltje!) en Bobby Balderama op gitaar. Dit zijn TEX-Mex heren. Leuk weetje: Rudy liet in 1966 officieel vastleggen dat zijn naam ? was. Dus zo origineel was die meneer Prince nu ook weer niet! Tot in 2002 verschijnen er nog re- issues! De band is jarenlang actief en heeft een leuke webside en veel fans, althans, op internet! Pikant weetje: de titel van het lied was in aanvang "69 tears". Vanwege het risico van een eventuele boycot -ja, America blijft erg puriteins- , kwamen daar nog 27 traantjes bij. Deze single is uit 1966. Haalde al snel een nummer 1 notering. Hier zijn ? Question Mark & The Mysterians. Met "96 tears"!
| |||||
|
We gaan weer terug naar de Beat in Nederland. En komen dan aan bij De Beatniks.
Dat was een heel aardig bandje. Ze hebben in 1965 twee singels uitgebracht. Verder is er niet veel gebeurt en was de band al snel opgedoekt. Jammer wel, want dit is prima muziek. Er is weinig over dit bandje bekend of terug te vinden. Twee bandleden komen later wel weer goed terecht; zij zijn dan actief in de Indo-rock scene. Na de Beatniks spelen ze bij The Dare Devils. En ja, dat is het steviger werk. Maakt allemaal niet uit, dit is gewoon een leuke single. Het labeltje vermeldt als titel "wouldn’t you like now" en ze zingen "wouldn't you like to know". | ||
|
In een mini overzichtje van leuke singles uit de jaren 60 horen uiteraard onze niet meer kapot te krijgen jongens van de Golden Earring ook thuis. Tegelijk is dit dan wel weer een heel obscure single. Misschien willen ze er helemaal niet aan herinnerd worden. Onder het motto "wat een band allemaal niet moet doen om in leven te blijven" maak je vast wel eens iets dat niet helemaal past bij je imago. Uit 1965 is hier een reclame singletje "things go better with. Coke!" Over Golden Earring hoef ik niets meer te vertellen, die zijn bekend genoeg.
| ||||
|
We komen nu bij een behoorlijk obscure band en je kunt hun dito eerste single, uit 1966 beluisteren. De band begint in 1965 in Den Haag als Klits (afkorting van ... juist!) Op 1 januari '66 verandert de naam in Groep 1850 en wordt Amsterdam thuisbasis. In september '67 komen de Mothers of Invention het concertgebouw onveilig maken. Groep 1850 mag het voorprogramma verzorgen. Naast de basisbezetting met de nogal opvallende Peter Sjardin op fluit, orgel en zang, heeft de band een scala aan latere beroemdheden als gastmuzikanten aan zich weten te binden. Enkele voorbeelden Neppy Noya (conga / percussie), Martin van Duynhoven (één van de meest getalenteerde jazzdrummers van Nederland) en saxtoeteraar Hans Dulfer, nooit te beroerd om waar of met wie dan ook een partijtje herrie te komen blazen. Op de Lp Paradise Now (verschenen op het eigen label van warenhuis VenD in 1969) kan je horen hoe fraai die combinatie van muzikanten uitpakt. Paradise Now is eigenlijk ook een behoorlijk obscure LP die de tands des tijd moeiteloos doorstaat. De muziek blijft verrassend, weird en leuk. Terug naar de singles. Hier is dan Groep 1850 met "Misty Night"
| |||||
|
Nog een lied uit 1966, van een bandje genaamd de Softs (softenons). Over dat bandje konden we niets vinden. We kennen dit lied in de coverversie en wel van de Kliek!
Typische Amsterdamse beatband. Goed geluisterd naar en afgekeken van de 60-s bandjes. De Kliek is actief tussen 1987 en 1995. Marcel Kruup gitaar, Peter Bodde bas, Robert Müter zang, Stefan Steutel drums. Deze versie komt van de mini lp uit 1988. Denk nog even terug aan de Fouryos, aan het begin van dit verhaal, met het leuke liedje over de spijkerbroek en geniet dan van deze "Paarse Broek.. " van de Kliek. | ||
|
Tot slot:
we hebben ons zoals gezegd in dit overzichtje laten leiden door de singles die we aantroffen in de kistjes. Dat bracht beperkingen met zich mee. De Outsiders en Q65 horen zeer beslist tussen de Beatbands uit de jaren 60. Maar daar hebben we geen singles van. En de beschikbare tijd zit er op. (de muzikale lezing duurt 1 uur). Nog één erg belangrijke band ontbreekt. Hoewel je dit eigenlijk geen beatmuziek meer kunt noemen. Gelukkig vonden we na nog een keer goed zoeken de volgende leuke single van Cuby & the Blizzards... uit 1968. Nostalgic Toilet. | ||
|