| Terug | site map | Goed om te weten | Zoek platen | Home |
Over het schoonmaken van platen zal het laatste nog wel niet gezegd zijn, maar laat ik een poging wagen.
In de eerste plaats kan/moet het stof verwijderd worden.
Dat kan gewoon met een borsteltje. Dat
hoeft ook niet een speciaal platen borsteltje te zijn met micro-fiber oid.: de groeven zijn 'breed'
genoeg om met een gewone ongebruikte verfkwast te borstelen.
Dit zal overigens in veel gevallen de geluidskwaliteit al zodanig verbeteren dat verder reinigen niet nodig is.
Blijft er dan nog viezigheid over, bijvoorbeeld 30 jaar vette vingers, dan kan er gedacht worden aan verder reinigen.
Maar verwacht van dat schoonmaken ook geen wonderen: een grijs gedraaide plaat is gewoon beschadigd.
Dat was je er niet af.
Dergelijke platen kunnen soms weer beter hoorbaar gemaakt worden met een
microgroove naald (moderne naald). Die zakken dan verder weg in de groef en kunnen dan delen van de
groef raken die (botte)stalen naalden niet kunnen raken.
Weet je niet wat de samenstelling van de plaat is, dan kan er alleen schoongemaakt worden met water.
Veel vroege kunststoffen zijn zeer gevoelig voor zaken als alcohol ed. Heb je een modern exemplaar te
pakken van bv bakeliet of vinyl dan kan er ook gebruik gemaakt worden van zeep.
Gebruik dan geen
zeep met toevoegingen maar zoiets als afwasmiddel oid.
Maar bedenk wel!!!! dat bij reinigen met water of sop het meest gevoelige deel waarschijnlijk
het label is.
Veel oudere (gekleurde) drukinkten lossen gewoon op in water.
Water laat op
z'n minst vieze vlekken na op het label.
Je moet er dus voor zorgen dat het label niet nat kan worden.
Ikzelf gebruik hiervoor een zgn platenwasmachine. Dat is een wat overdreven naam voor een plasticbakje met borsteltjes waar je een plaat in kunt ronddraaien.
Ze zijn vaak nog te koop op rommelmarkten: maar betaal er niet te veel voor!! Ze bieden niets wat
uit de losse pols ook niet gedaan kan worden.
Ze maken de handelingen alleen wat gemakkelijker.
Het belangrijkste onderdeel van die platenwasmachine is de plastic spindle. Niet alleen houdt deze de plaat vast zodat hij rondgedraaid kan worden in het bakje met vloeistof, maar de belangrijkste taak: hij houdt het label droog!
Die laatste functie kunnen we met wat handigheid zelf ook verzorgen.
We hebben daarvoor twee
plasic deksels nodig (bijvoorbeeld zoals deze van een pot melkpoeder).
Vul het deksel op met een schijfje rubber oid. (hoeft niet rond te zijn) met een dikte die een paar
millimeter minder is dan de diepte van het deksel: hierdoor kan het deksel nog wat ingedrukt worden.
Ik gebruik hier een stukje van een oude rubbermat van 15 mm dik.
Vervolgens door het gat een bout of draadeind gestoken van 6 mm met twee vleugelmoeren. Die dikte van 6 mm is niet nodig om zoveel kracht te zetten. Verre van dat. Nee het gat in de grammofoonplaat heeft een diameter van bijna 7 mm en met zo'n 6mm bout is dat gat behoorlijk opgevuld.
Zo ziet het setje er compleet uit.
En zo kan het gebruikt worden.
De plaat kan rustig neergezet worden in een bak of op het aanrecht.
De rubberblokjes in het deksel zorgen er voor dat de krachten gelijkmatig op de plaat inwerken.
Nadat de plaat gewassen is, deze naspoelen met schoon water.
Vervolgens de plaat wegzetten om te
laten drogen. Het water zakt door de plaatgroeven naar beneden.
Als de plaat bijna droog is, gaan er druppeltjes ontstaan, die na opdrogen weer zorgen voor gekraak. Dit kan voorkomen worden door de plaat vlak voordat hij geheel droog is, verder te deppen met keukenpapier.
En hier ging het om: de plaat is schoon en het label is droog gebleven.